Ναι, είμαστε ακόμη ζωντανοί, όχι μόνο στη στιγμή και το χειροκρότημα, μα στο δευτερόλεπτο και το τώρα. Κάθε μικρό μας κύτταρο φωνάζει ότι είμαστε ζωντανοί. Αναπνέουμε, βλέπουμε, νιώθουμε, γευόμαστε, σκεπτόμαστε, χαμογελάμε, ονειρευόμαστε, προχωράμε κόντρα στον φόβο, την λύπη, τον πόνο, τον στεναγμό και τον αόρατο ή τον ορατό πόλεμο. Ας βαστήξουμε.
Ακόμη και μέσα από το σπίτι, όπου άνθρωποι ανά τον κόσμο βρισκόμαστε, έχουμε κλειστεί ωσάν φυλακισμένοι, ζούμε. Ένας μοναχά καθορίζει τη ζωή μας και ουδείς άλλος. Ό,τι επιτρέψει, ό,τι παραχωρήσει Εκείνος.
Ναι, θα κάνει ξαστεριά. Θα δούμε πάλι τη θάλασσα, το βουνό, τον καταρράχτη, το ποτάμι, το ρυάκι, τη λίμνη, τη χαραυγή, το ηλιοβασίλεμα και τον ουρανό.
Ετοιμαζόμαστε για να μυρίσουμε το μυροβόλο μπουκέτο της Ανάστασης και της προσωπικής μας Ανάστασης. Ας ασχολούμαστε με το Φως και την Αγάπη. Καλή λευτεριά σε όλους μας ανεξαιρέτως!
Αιωνία η μνήμη όσων έφυγαν από τούτο τον κόσμο με αφορμή έναν ιό. Η ζωή είναι ατελεύτητος.
Ακόμη και μέσα από το σπίτι, όπου άνθρωποι ανά τον κόσμο βρισκόμαστε, έχουμε κλειστεί ωσάν φυλακισμένοι, ζούμε. Ένας μοναχά καθορίζει τη ζωή μας και ουδείς άλλος. Ό,τι επιτρέψει, ό,τι παραχωρήσει Εκείνος.
Ετοιμαζόμαστε για να μυρίσουμε το μυροβόλο μπουκέτο της Ανάστασης και της προσωπικής μας Ανάστασης. Ας ασχολούμαστε με το Φως και την Αγάπη. Καλή λευτεριά σε όλους μας ανεξαιρέτως!
