Χάνομαι μέσα στην αχλύ των αμείλικτων λογισμών.
Υπάρχουν φορές, που κοιτάζω και αδυνατώ να σε βρω.
Νιώθω το πέπλο της μοναξιάς να είναι παρόν.
Να 'μουν κι εγώ εκεί στο πλοίο με τους μαθητές,
τα κύματα της καρδιάς μου να ηρεμήσεις.
Ολιγοπιστώ και διστάζω, Κύριε.
Άπλωσε το πανάγιο χέρι Σου να με κρατήσεις.
Τυφλή κι εγώ είμαι, Ιησού μου,
με θέλω, όνειρα κι επιθυμίες ενάντια στο θέλημά Σου.
Έλα στο στράτι μου το μπερδεμένο ίνα αναβλέψω, Κύριε.
Μια ματιά στη ζωή των Αγγέλων κοντά Σου.
Κι εκεί στη σιωπή, στα δάκρυα που πονούν,
στο κουβάρι των πρέπει, των θέλω και των γιατί,
κρύβονται πολύτιμα διαμάντια, που αληθινά σε παρηγορούν.
Έρχεται η ηρεμία, η γαλήνη, η ταπείνωση και η προσευχή.
Στεγνώνουν τα μάτια, τα βήματα γοργά.
Λαχτάρα να συναντήσουν τον Χριστό.
Ήρθε ο ποιμήν ο καλός, όλοι κι όλα είναι διαφορετικά.
Νιώθεις τη κλήση σου για τον ουράνιο σκοπό.
Η πανσοφία Σου πόσο μακρυά απ' την ανθρώπινη λογική.
Στα μάτια των αναπήρων και των μωρών, Εσύ.
Πίσω απ' τις δοκιμασίες και τον πόνο, Εσύ.
Δόξα τη θεία σου συγκαταβάσει για τη ψυχή μου τη φτωχή.
Σύνταξη: Ε. Χ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου